Holistisch Werken
Holistisch wil zeggen: alles is met elkaar verbonden.
De gedachte is dat ieder mens bestaat uit Geest, Ziel en Lichaam en dat de Geest en de Ziel alleen maar via het Lichaam kunnen laten weten als er onbalans plaats vindt: met als gevolg dat het Lichaam een 'klacht' ervaart of een bepaald gedrag vertoont.
Binnen het Holistisch Werken kijken we dus niet alleen naar de klacht, maar veel meer naar de oorsprong.
Wat zou er gebeurt kunnen zijn, waardoor het Lichaam zich voelt, zoals het nu voelt? En, hoe komt dat weer in balans?
Ieder kind is uniek en heeft een andere kijk op de wereld. De oplossing voor eenzelfde klacht bij twee verschillende kinderen kan dus totaal verschillend zijn.
Vanuit de holistische visie werk ik veel met het lijf. Het lijf vertelt veel meer dan waar we als volwassenen nog amper bij stil staan. Elke spier die gespannen staat heeft een verhaal. Waar we als kind nog heel goed waren in het voelen van ons lijf, de pijntjes, de krampjes, de weerzin, de tegenstand, de acceptatie zijn we dat als volwassenen verleerd. Gedurende ons leven raken we ook gewend aan de verkrampingen in ons lijf. Holistisch werken leert ons weer te luisteren naar wat ons lijf te vertellen heeft. Om te kunnen waarnemen wat jij voor een kind in huis hebt rondlopen en welke benadering en oefeningen bij jouw kind passen werkt de visie van het holistisch werken heel verhelderend. Het holistisch denken gaat er vanuit dat een ervaring op verschillende niveaus binnen komt. Het ligt er dus maar aan welk niveau bij jouw kind de voorkeur heeft, hoe het een ervaring beleefd. Ook gaat het holistisch denken er vanuit dat er je je lijf op verschillende manieren kunt ervaren. Dit is uitgewerkt tot vier “constitutiebeelden”. Hoe en wat jouw kind gebruikt is van belang voor de ervaringswereld van jouw kind.
In het menu links vindt u de uitleg van de "Verschillende Niveaus van Ervaren" en de "Vier Constitutiebeelden”.
4 Niveaus Van Ervaren
Volgens het holistisch denken ervaren wij als mens op vier niveaus. Deze niveaus hebben ook ieder een eigen manier van communiceren. Vanuit mijn visie geef ik uitleg en richting aan de vier niveaus.
Tijdens het opgroeien komen de lagen niet allemaal tegelijk aan bod. Bijvoorbeeld: het echte abstract denken komt pas tot stand in de pubertijd. Dat betekent dat een kind voor de pubertijd nog vooral op het niveau lichaam en niveau gevoel werkt. Het denken wat een kind voor de pubertijd laat zien is meer een communicatie vanuit het gevoel dan vanuit het denken. Als een ouder niet weet dat een kind vanuit zijn gevoel praat of zelf niet goed om kan gaan met zijn gevoel dan kunnen hier problemen ontstaan in de communicatie tussen ouder en kind. Meer informatie beschrijf ik in mijn boek “Gevoelige kinderen, wat kun je voor ze doen”.
Gedurende ons leven worden deze niveaus beïnvloed door opgelopen trauma’s, verwondingen of onopgeloste conflicten. Deze trauma’s, verwondingen en onopgeloste conflicten verstoren de opname en uitwisseling van en tussen de niveaus. Een kind kan dan nog steeds normaal functioneren maar de onopgeloste pijn of het verdriet blijft in het gevoel hangen. Op het gevoelsniveau zit namelijk de herinnering.
Als een emotie of trauma niet wordt verwerkt, zal het kind de gebeurtenis verdringen. Op de achtergrond blijft deze echter aanwezig en kan het hele leven beïnvloeden. Zo kan een volwassen persoon reageren als een kind van vier jaar, omdat de emotie die in het vierde jaar is opgedaan niet is verwerkt en dus nog steeds actief is. Het is een gewoonte patroon gaan vormen, ofwel een programma van perceptie.
- Het eerste niveau is het lichaam. Ervaringen komen binnen via de zintuigen.
- Het tweede niveau is het denken. Ervaringen komen binnen via denken, analyseren en bewustwording.
- Het derde niveau is ons gevoel. Ervaringen komen binnen via emoties, voelen, dromen, herinneren.
- Het vierde niveau is energie. Energie hoort te stromen en zorgt er voor dat we goed in onze vel zitten. Energie verbind ons met alles wat leeft.
Tijdens het opgroeien komen de lagen niet allemaal tegelijk aan bod. Bijvoorbeeld: het echte abstract denken komt pas tot stand in de pubertijd. Dat betekent dat een kind voor de pubertijd nog vooral op het niveau lichaam en niveau gevoel werkt. Het denken wat een kind voor de pubertijd laat zien is meer een communicatie vanuit het gevoel dan vanuit het denken. Als een ouder niet weet dat een kind vanuit zijn gevoel praat of zelf niet goed om kan gaan met zijn gevoel dan kunnen hier problemen ontstaan in de communicatie tussen ouder en kind. Meer informatie beschrijf ik in mijn boek “Gevoelige kinderen, wat kun je voor ze doen”.
Gedurende ons leven worden deze niveaus beïnvloed door opgelopen trauma’s, verwondingen of onopgeloste conflicten. Deze trauma’s, verwondingen en onopgeloste conflicten verstoren de opname en uitwisseling van en tussen de niveaus. Een kind kan dan nog steeds normaal functioneren maar de onopgeloste pijn of het verdriet blijft in het gevoel hangen. Op het gevoelsniveau zit namelijk de herinnering.
Als een emotie of trauma niet wordt verwerkt, zal het kind de gebeurtenis verdringen. Op de achtergrond blijft deze echter aanwezig en kan het hele leven beïnvloeden. Zo kan een volwassen persoon reageren als een kind van vier jaar, omdat de emotie die in het vierde jaar is opgedaan niet is verwerkt en dus nog steeds actief is. Het is een gewoonte patroon gaan vormen, ofwel een programma van perceptie.
Een Cerebraal kind
Het cerebraal kind leunt wat zwaar op de aarde. Het ervaart de wereld door het lijden van anderen. Het zijn tengere kinderen, met wat afhangende schouders. Ze kunnen de wereld niet dragen. Ze zijn niet zo goed in het hier en nu.
Een cerebraal kind beleeft alles tot op het bot, het gaat heel diep. Ze zien het lijden van anderen en voelen verbondenheid met het lijden. Via pijnbeleving komt het kind in contact met zijn lichaam. Het zijn kinderen met koude handen en voeten.Bij een cerebraal kind lijkt het hoofd wat zwaar voor het lijf. Het is een bedachtzaam kind. Er wordt veel nagedacht. Een cerebraal kind hecht veel waarde aan de waarheid. Ze stellen een geordende structuur erg op prijs en geven om levenskwaliteit. Een cerebraal kind leeft vanuit het hoofd en de verstoring zit in het lijf. Omdat het kind hier vanuit het hoofd niet bij kan is het kind zijn overzicht kwijt. Het kan vanuit het denken bijna niet bij het voelen. Er is geen balans. Via massage kan de spanning, de zwaarte, het lijden uit het hoofd weg gemasseerd worden. Later als er meer ruimte ontstaat kan het kind uitgenodigd worden om door een rustige massage meer in het gevoel te zakken en de overtollige spanning via de voeten los te laten. Dan ontstaat er weer harmonie.
Een cerebraal kind beleeft alles tot op het bot, het gaat heel diep. Ze zien het lijden van anderen en voelen verbondenheid met het lijden. Via pijnbeleving komt het kind in contact met zijn lichaam. Het zijn kinderen met koude handen en voeten.Bij een cerebraal kind lijkt het hoofd wat zwaar voor het lijf. Het is een bedachtzaam kind. Er wordt veel nagedacht. Een cerebraal kind hecht veel waarde aan de waarheid. Ze stellen een geordende structuur erg op prijs en geven om levenskwaliteit. Een cerebraal kind leeft vanuit het hoofd en de verstoring zit in het lijf. Omdat het kind hier vanuit het hoofd niet bij kan is het kind zijn overzicht kwijt. Het kan vanuit het denken bijna niet bij het voelen. Er is geen balans. Via massage kan de spanning, de zwaarte, het lijden uit het hoofd weg gemasseerd worden. Later als er meer ruimte ontstaat kan het kind uitgenodigd worden om door een rustige massage meer in het gevoel te zakken en de overtollige spanning via de voeten los te laten. Dan ontstaat er weer harmonie.
Een Digestief kind
Het digestieve kind vloeit als water over in een ervaring. Een digestief kind kan iets zien gebeuren en zo in de ervaring mee vloeien alsof het deze ervaring zelf beleeft. Hij ervaart de wereld door het te verteren.
Het ervaart dus door het te zien gebeuren. De emotie die bij de gebeurtenis vrijkomt voelt en ervaart dit kind dan als eigen. Via deze weg vult dit kind zijn belevingswereld. Het digestieve kind hoeft het dus niet noodzakelijk gedaan te hebben om het als eigen ervaren te hebben. Het Digestieve kind kan gespeeld en geschommeld hebben zonder werkelijk op de schommel gezeten te hebben. Het heeft dan naar een kind gekeken dat heerlijk zat te schommelen en het digestieve kind gaat mee in deze emotie en ervaart het schommelen als dat hij werkelijk zelf op de schommel zat. Dit kan nog wel eens wat verwarring geven bij een ouder die bij navraag bij de juf tot de ontdekking komt dat er geen sprake was van schommelen. Digestieve kinderen zijn vaak wat rustige bijna trage kinderen. Ze zijn vaak wat mollig en houden van herhaling. Ze worden langzaam boos. Ze bouwen de boosheid echt op en het kost ook weer tijd voordat ze de boosheid weer los kunnen laten. Digestieve kinderen eten graag. Ze kunnen erg vast houden en zeurderig zijn. Ze hebben duidelijke grenzen nodig. Bij deze kinderen is het belangrijk dat je zelf staat als een huis. Geeft het kind de ruimte om te leren omgaan met zijn eenzijdigheid. Als het digestieve kind leert om te gaan met zichzelf wordt het veelzijdig en leert het leven zelf te leven. Via massage kan het digestieve kind gestimuleerd worden om los te laten.
Het ervaart dus door het te zien gebeuren. De emotie die bij de gebeurtenis vrijkomt voelt en ervaart dit kind dan als eigen. Via deze weg vult dit kind zijn belevingswereld. Het digestieve kind hoeft het dus niet noodzakelijk gedaan te hebben om het als eigen ervaren te hebben. Het Digestieve kind kan gespeeld en geschommeld hebben zonder werkelijk op de schommel gezeten te hebben. Het heeft dan naar een kind gekeken dat heerlijk zat te schommelen en het digestieve kind gaat mee in deze emotie en ervaart het schommelen als dat hij werkelijk zelf op de schommel zat. Dit kan nog wel eens wat verwarring geven bij een ouder die bij navraag bij de juf tot de ontdekking komt dat er geen sprake was van schommelen. Digestieve kinderen zijn vaak wat rustige bijna trage kinderen. Ze zijn vaak wat mollig en houden van herhaling. Ze worden langzaam boos. Ze bouwen de boosheid echt op en het kost ook weer tijd voordat ze de boosheid weer los kunnen laten. Digestieve kinderen eten graag. Ze kunnen erg vast houden en zeurderig zijn. Ze hebben duidelijke grenzen nodig. Bij deze kinderen is het belangrijk dat je zelf staat als een huis. Geeft het kind de ruimte om te leren omgaan met zijn eenzijdigheid. Als het digestieve kind leert om te gaan met zichzelf wordt het veelzijdig en leert het leven zelf te leven. Via massage kan het digestieve kind gestimuleerd worden om los te laten.
Een Musculair kind
Het Musculaire kind is een kindje vol vuur. Ervaringen doet het op via het lijfje. Een musculair kindje ervaart via zijn zintuigen. Eerst voelen dan luisteren, is het motto van dit kind.
Een musculair kind zal niet aannemen dat de boom gevaarlijk hoog is tot dat het zelf heel hoog zit en voelt wat deze hoogte met zijn lijf doet. Dit zijn kinderen die echte waaghalzen kunnen zijn. Ze zijn ook niet snel bang om nieuwe dingen uit te proberen. Als ouder van een Musculair kind kun je dus wel eens wat angst tegenkomen. Niet van het kind maar van jezelf!! Er kan een behoorlijke kloof zitten tussen wat jij veilig vindt en wat je kind veilig vindt. Een musculair kind ervaart aan zijn lijf waar zijn grenzen liggen. Het zijn veelal gespierde kinderen die graag sporten en bewegen. Ze hebben ook veel beweging nodig. Het zijn krachtige kinderen, houden van actie, zijn fysiek ingesteld en ervaren graag spanning. Het zijn vaak kinderen die snel warm zijn. Ze hebben snel lekker warme voeten en handen. Musculaire kinderen zijn temperamentvol. Voor deze kinderen werkt een massage goed. Lekker knuffelen en aanraken is de communicatie die deze kinderen begrijpen. De boodschap dat er van dit kind gehouden wordt komt dan ook meer binnen via aanraking dan woorden. Via massage leren deze kindjes hun lijf en hun eigen grenzen meer te ervaren. Als het Musculaire kind beter in contact is met zijn eigen lijf zal het minder de grenzen op hoeven zoeken om zijn lijf te kunnen voelen.
Een musculair kind zal niet aannemen dat de boom gevaarlijk hoog is tot dat het zelf heel hoog zit en voelt wat deze hoogte met zijn lijf doet. Dit zijn kinderen die echte waaghalzen kunnen zijn. Ze zijn ook niet snel bang om nieuwe dingen uit te proberen. Als ouder van een Musculair kind kun je dus wel eens wat angst tegenkomen. Niet van het kind maar van jezelf!! Er kan een behoorlijke kloof zitten tussen wat jij veilig vindt en wat je kind veilig vindt. Een musculair kind ervaart aan zijn lijf waar zijn grenzen liggen. Het zijn veelal gespierde kinderen die graag sporten en bewegen. Ze hebben ook veel beweging nodig. Het zijn krachtige kinderen, houden van actie, zijn fysiek ingesteld en ervaren graag spanning. Het zijn vaak kinderen die snel warm zijn. Ze hebben snel lekker warme voeten en handen. Musculaire kinderen zijn temperamentvol. Voor deze kinderen werkt een massage goed. Lekker knuffelen en aanraken is de communicatie die deze kinderen begrijpen. De boodschap dat er van dit kind gehouden wordt komt dan ook meer binnen via aanraking dan woorden. Via massage leren deze kindjes hun lijf en hun eigen grenzen meer te ervaren. Als het Musculaire kind beter in contact is met zijn eigen lijf zal het minder de grenzen op hoeven zoeken om zijn lijf te kunnen voelen.
Een Respiratoir kind
Een respiratoir kind is vluchtig als lucht. Het kind ervaart de wereld niet echt. Het lijkt te fladderen. Het zijn gemakkelijke kinderen; ze vinden veel leuk en ze zijn vrolijk en opgeruimd. Ze lijken te dartelen, als je goed kijkt raken hun voeten de aarde niet echt. Het zijn vluchtige kinderen.
Ze hebben veel vriendinnetjes of vriendjes maar ze binden zich niet echt aan één kind. Het is het kind dat vergeet te plassen of te eten. Het kan de behoeftes van zijn eigen lijfje totaal vergeten. Pas wanneer het er op gewezen wordt ervaart een respiratoir kind dat het nodig moet plassen. Dit kind mist dus het werkelijke contact met zijn eigen lijfje. En respiratoir kind heeft moeite om zich werkelijk te verbinden met zichzelf en de omgeving. Het voelt zich hiervoor niet veilig genoeg. Een respiratoir kind ervaart het niet altijd als prettig om aangeraakt te worden. Aanraken is namelijk hetzelfde als verbinding maken. En dit is nou juist wat voor dit kind zo moeilijk is. Dit kind wat op het eerste oog zo gemakkelijk lijkt is misschien wel de mooiste uitdaging om uit te nodigen om het werkelijke contact aan te gaan. Laat zien dat je dit kind werkelijk ziet zoals het is en dat het goed is zoals het is. Als een respiratoir kind leert meer verbinding te maken wordt het rustiger minder vluchtig. De manier om dit kind te masseren is dan ook om het heel liefdevol en zacht te masseren.
Ze hebben veel vriendinnetjes of vriendjes maar ze binden zich niet echt aan één kind. Het is het kind dat vergeet te plassen of te eten. Het kan de behoeftes van zijn eigen lijfje totaal vergeten. Pas wanneer het er op gewezen wordt ervaart een respiratoir kind dat het nodig moet plassen. Dit kind mist dus het werkelijke contact met zijn eigen lijfje. En respiratoir kind heeft moeite om zich werkelijk te verbinden met zichzelf en de omgeving. Het voelt zich hiervoor niet veilig genoeg. Een respiratoir kind ervaart het niet altijd als prettig om aangeraakt te worden. Aanraken is namelijk hetzelfde als verbinding maken. En dit is nou juist wat voor dit kind zo moeilijk is. Dit kind wat op het eerste oog zo gemakkelijk lijkt is misschien wel de mooiste uitdaging om uit te nodigen om het werkelijke contact aan te gaan. Laat zien dat je dit kind werkelijk ziet zoals het is en dat het goed is zoals het is. Als een respiratoir kind leert meer verbinding te maken wordt het rustiger minder vluchtig. De manier om dit kind te masseren is dan ook om het heel liefdevol en zacht te masseren.
